_{آرام و خاموش ، نا فهمیدنی}

_{تنها و بی قرار ، کمی هم درستکار !؟}

_{من خودم می دانم که چه لحظه ای غمگینم}

_{و کدامین لحظه شادم .}

_{اما تو نمی دانی .}

_{وقتی از بلندی به پائین می افتم}

_{می دانم که چگونه به نرمی روی شن ها بیفتم}

_{و همان جا لحظه ای استراحت کنم !؟}

_{من می دانم که چگونه زیر باران بروم}

_{بدون آنکه خیس شوم و سرما بخورم !؟}

_{هنوز هم همانم که هستم}

_{" آرام و نا فهمیدنی "}

_راستی

_{تو می توانی بخوابی بی آنکه چشمانت راببندی ؟}

_{یا اینکه حر ف بزنی بی آنکه صحبت کنی ؟}

_{تو بلدی گریه کنی بی آنکه از چشمانت اشکی بریزد ؟}

_{یا اینکه بخندی و چهره ات خندان نشود ؟}

_{ولی من می توانم}

_{به چشمانم خیره شو و نگاه کن !}

_{همه را می بینی .}

_{فقط کمی به چشمهایم خیره شو}

_{من همیشه همانم که بودم}

_{آرام و نا فهمیدنی !؟}